ปี่ใน

ปี่ใน แต่เติมคนไทยจะเรียกเครื่องดนตรีไทยที่ใช้ลมเป่าทั้งหมดว่า " ปี่ " ภายหลังจึงได้มาเรียกว่า “ปี่ใน" 

ปี่ในเป็นเครื่องดนตรีที่คนไทยประดิษฐ์ขึ้นเอง เพราะมีวิธีการสร้างและการเจาะรูไม่เหมือนปี่ของชาติอื่น วัสดุที่นำมาประดิษฐ์เป็นไม่เนื้อแข็งที่พบมากในประเทศไทย เช่น ไม้พยุง ไม้ชิงชัน  แล้วจะเจาะรูบนตัวไม่ 6 รู แล้วความห่างของแต่ละรูจะไม่เท่ากัน

                  เสียงของปี่ใน ในสมัยก่อนยังไม่มีระบบการบันทึกโน้ตครูผู้สอนจึงใช้คำพูดแทนชื่อตัวโน้ตดังนี้ คือ ตือ ฮอ แฮ ฮือออๆ ตอ แต อือ อื๊อ แต่ ตอล็อค และต๋อย  ต่อมาเมื่อคนไทยเริ่มมีความรู้เกี่ยวกับดนตรีตะวันตกจึงได้เอาชื่อเรียกนั้นมาเปรียบกันโน้ตของดนตรีตะวันตกได้ 24 เสียง 

การทำลิ้นปี่ในมีส่วนประกอบสำคัญ 3 ส่วน

1. กำพวด/ทำด้วยโลหะเชื่อมหรือบัดกรีให้เป็นหลอด (Staple)

2. ใบตาล (Cane) 

3.เชือก (Nylon)

             ขั้นตอนต่อไปคือการนำเอาใบตาลไปแช่น้ำเพื่อให้เกิดความอ่อนตัวของใบตาล ขนาดของใบตาลที่ใช้ต้องมีความกว้าง 2.5 ซ.ม. ยาวประมาณ 12 ซ.ม. แล้วพับเป็น 4 ส่วนเท่าๆกัน ขั้นตอนต่อไปก็คือนำไปมัดกับกำพวดแล้วดึงเชือกให้แน่น แต่จะไม่มีความสมบรูณ์ในการลิ้นปี่ใน เพราะขึ้นอยู่กันขนาดของใบตาลต้องทำไปจนกว่าจะเจอขนาดใบตาลที่เหมาะสม